Uzalud zvone staklene sunčeve prizme ispod oblačja natopljenog jugom.
Još sanja predgrađe u omaglici jutra, u bastionima magle duž drvoreda i aleja.
I vihor je savio avionske tragove u luk i raznio dimove u etar.
I velika ptica na vrhu reflektora stoji kao monument.
Šireći krila da propusti vjetar.
